Naast het bedrijven van de Hoge Flux Reactor in Petten werkt NRG sinds 1960 aan een lange termijn R&D programma op het gebied van materiaal voor nucleaire fusie. In dit programma zijn ook materiaalkwalificaties voor ITER uitgevoerd voor onder andere Reduced Acivating Ferritic Material. Daaruit is een lijst met kandidaat-brandstofmaterialen ontstaan. Daarnaast zijn vele andere materialen bestraald die een andere functie vervullen in de fusiereactor. Deze materialen zijn allemaal bestraald onder fusiereactor-representatieve temperaturen en daarna uitgebreid onderzocht.

In 2005 werd besloten ITER te bouwen in Zuid-Frankrijk. Het traject werd een samenwerking tussen meerdere Europese partijen op het gebied van kernfusie (European Fusion Energy), wat leidde tot de wedergeboorte van Fusion for Energy. Dit resulteerde in grote reorganisaties binnen de kernfusieonderzoekgroep EURATOM en de beslissing om het lange termijn kernfusieonderzoek onder te brengen in EUROFUSION vanaf 2014. In Nederland stopte de overheidssteun vanuit het ministerie van economische zaken voor kernfusieonderzoek in 2016.

ITER is een internationaal samenwerkingsproject met zeven partners: EU, China, Korea, Japan, US, Rusland en India. Het doel van ITER is om energie te halen uit fusie-plasma. ITER zal de grootste tokamak worden die ooit is gebouwd.

Anders dan in een gewone kerncentrale, waar energie gehaald wordt uit de kernsplijting van Uranium atomen, gebruikt een fusiereactor heet plasma om twee waterstofatomen te combineren. Daarbij komen een helium atoom en een neutron vrij. Dit proces vind alleen plaats onder zeer hoge temperaturen: het plasma moet boven de 1 miljoen graden Celsius zijn. Gelukkig kan het plasmaveld worden bestuurd met elektromagnetische spoelen die om het reactorvat heen staan.

Het neutron dat wordt geproduceerd in het hete plasma wordt opgevangen door de eerste muur, die bestaat uit een Beryllium en koper legering. Deze muur fungeert als afscherming en hitteschild. ITER zal geen stroom leveren aan het elektriciteitsnet, maar zal wel het eerste bewijs ter wereld worden dat energie opwekken door middel van kernfusie mogelijk is.

ITER is een internationaal samenwerkingsproject met zeven partners: EU, China, Korea, Japan, US, Rusland en India. Het doel van ITER is om energie te halen uit fusie-plasma. ITER zal de grootste tokamak worden die ooit is gebouwd.

Anders dan in een gewone kerncentrale, waar energie gehaald wordt uit de kernsplijting van Uranium atomen, gebruikt een fusiereactor heet plasma om twee waterstofatomen te combineren. Daarbij komen een helium atoom en een neutron vrij. Dit proces vind alleen plaats onder zeer hoge temperaturen: het plasma moet boven de 1 miljoen graden Celsius zijn. Gelukkig kan het plasmaveld worden bestuurd met elektromagnetische spoelen die om het reactorvat heen staan.

Het neutron dat wordt geproduceerd in het hete plasma wordt opgevangen door de eerste muur, die bestaat uit een Beryllium en koper legering. Deze muur fungeert als afscherming en hitteschild. ITER zal geen stroom leveren aan het elektriciteitsnet, maar zal wel het eerste bewijs ter wereld worden dat energie opwekken door middel van kernfusie mogelijk is.

ITER is een internationaal samenwerkingsproject met zeven partners: EU, China, Korea, Japan, US, Rusland en India. Het doel van ITER is om energie te halen uit fusie-plasma. ITER zal de grootste tokamak worden die ooit is gebouwd.

Anders dan in een gewone kerncentrale, waar energie gehaald wordt uit de kernsplijting van Uranium atomen, gebruikt een fusiereactor heet plasma om twee waterstofatomen te combineren. Daarbij komen een helium atoom en een neutron vrij. Dit proces vind alleen plaats onder zeer hoge temperaturen: het plasma moet boven de 1 miljoen graden Celsius zijn. Gelukkig kan het plasmaveld worden bestuurd met elektromagnetische spoelen die om het reactorvat heen staan.

Het neutron dat wordt geproduceerd in het hete plasma wordt opgevangen door de eerste muur, die bestaat uit een Beryllium en koper legering. Deze muur fungeert als afscherming en hitteschild. ITER zal geen stroom leveren aan het elektriciteitsnet, maar zal wel het eerste bewijs ter wereld worden dat energie opwekken door middel van kernfusie mogelijk is.